Script quotations

Actrice Tara Elders: muze van... tragi-held Theo van Gogh, en derhalve een groots rolmodel voor de jonge protagoniste Luna in Delirium. De onderstaande quote uit het script ontvalt Luna als zij - samen met Metro - Tara voor het eerst op televisie ziet in de televisieserie TV7, waar zij het prototype dom blondje uithangt.

LUNA
Tara speelt niet iemand, ze wordt iemand. Het heeft iets metafysisch. Van alle kunsten is acteren het meest meditatief. Omdat er door alle technieken, van binnen iets is dat waakzaam blijft. De acteur moet zoveel verschillende rollen spelen dat zijn maskers heel los komen te zitten.


M.K. NEW ARTS / CITIZEN (C)

Warming up workshops Delirium (update!)

Citizen Media biedt als enige filmproductiemaatschappij twee groepen nieuw talent  de kans om een exclusieve workshop te volgen met kans op een rol in onze mini film "Delirium" Middels deze nieuwe vorm van street casting trachten wij een nieuwe acteurs-generatie samen te stellen voor een nieuw, soort experimentele films, ongekend voor 'Neerlandse' begrippen. Onze acteermethodes zijn gebaseerd op de klassieke school van Stella Adler, Stanislavski, gemixt met de associatieve aanpak van Godard en moderne meesters als David Lynch en Sofia Coppola. Middels de assistentie van een aantal kundige, afgestudeerde acteerdocenten worden onze acteurs op een nieuw platform gebracht. Citizen Media biedt zijn acteurs ruimte om hun intuïtieve improvisatie te expresseren. Dit geldt ook voor hun eigen inzichten m.b.t. de Delirium - thematiek, hetgeen onze filmkunst een geheel eigen dimensie geeft.

Bekijk nu de beelden van de eerste Citizen Media warming up-workshop:


video warming up workshop Citizen Media, zondag 23 januari 2011 te Amsterdam

Lees hier hoe onze kandidaten voorgaande workshops ervaren hebben:


Dina (actrice) Ik vond dat er een goede sfeer heerste. De introductie vond ik prettig en had direct het gevoel dat ik mezelf kon zijn, dit kwam o.a. door Erik's openheid en mogelijkheid om vragen te stellen van onze kant. De uitleg mbt de film vond ik goed om te horen, hierdoor kan ik voor mezelf nog een beter beeld schetsen van de film die jullie voor ogen hebben. Ook de begeleiding tijdens het acteren beviel me goed. Ik werd ongedwongen voorbereid. Hierdoor ben ik nog enthousiaster geworden om mee te werken aan dit originele filmproject!

Jet Kragt 27 (actrice) Het belangrijkste aspect aan zondagmiddag vond ik de ontspannen sfeer en de interesse in elkaar. Voor mij van onschatbare waarde als je met een groep mensen iets wil maken waar een ieder zijn hart en ziel in kwijt kan en durft. Liesbeth vond ik een goede heldere, professionele coach die vertrouwen gaf maar ook eerlijk en duidelijk kon toelichten wat wel en niet werkte. Voor mij een bijzonder prettige en sprankelende dame.

Tjitske Deinum (actrice) Ik vond de sfeer tijdens de middag erg relaxt voor een auditie. Liesbeth vond ik een fijne docente. Het was prettig om de hele middag met een tegenspeelster te werken. De cameraman was inderdaad minder relaxt. Mijn tegenspeelster en ik hadden dan ook het idee dat we tijdens de opname een stuk minder in het gevoel zaten dan tijdens de repetitie. Maar wat je al zei dat soort mensen horen bij het vak, dus een kwestie van wennen.

Michèle Kraai (actrice) Ik vond de workshop heel prettig. Er was een fijne ontspannen sfeer. Jullie hebben helder jullie visie op de rollen uitgelegd en daarna iedereen de kans gegeven om hun interpretatie daaraan te geven. Ook de feedback daarop was prettig en opbouwend! Ik denk dat iedereen die deze workshop heeft gedaan echt een groot voordeel heeft bij de auditie volgende week. Daarnaast is het fijn om al in zo'n ontspannen sfeer alvast iets van je kunnen, te laten zien! Ook is het heel prettig dat we ook hebben gewerkt aan de wat algemenere dingen van filmacteren en auditie. Zoals oogcontact maken, innerlijke teksten, niet te groot spelen enzo. Ik moet eerlijk toegeven dat ik veel ervan wel al wist, van mij had dit gedeelte wel iets dieper/intensiever mogen zijn. Het algemene gedeelte is vooral fijn omdat je dan met een goed gevoel naar huis gaat. Ook als je wordt afgewezen, is het niet zonde van je geld geweest omdat je dan gewoon dingen hebt geleerd die je in élke volgende auditie kan inzetten. Heel prettig om ook de drive van Erik te zien. Het is altijd fijn om met gemotiveerde en gepassioneerde mensen te ontmoeten en hopelijk binnenkort mee samen te werken.

Richelle (actrice) De Delirium warming up - workshop vond ik waardevol; vooral het meditatie uurtje, vol tips en info om beter te kunnen ontspannen voor de camera en tijdens de audities. Hoewel te lang en te veel (kiezen) maar zeker interessant, fijn en passend mtb thema film en hoe gegrond te acteren. Minder waardevol was Q&A met de regisseur van de andere productiemaatschappij overigens. Te weinig gericht op de auditie of film. Te veel bla bla. Had daarvoor in de plaats graag meer gehoord over de film, de karakters, de stijl van filmen van Citizen Media, cameragebruik, ' de school', visie en missie, etc. ... Had ernaar kunnen vragen maar voelde geen vraag door de richting die er aan werd gegeven.

Christel (actrice) Deze warming up - workshop/ training voor Delirium was een aparte maar leuke ervaring! Ik heb nieuwe technieken geleerd die goed van pas kunnen komen in zowel mijn acteercarriere als in mijn prive leven. Het was een ontspannen sfeer in een huiselijke setting die vanaf het begin mij een vertrouwd gevoel gaf. De acteeropdrachten waren uitdagend en gevarieerd en bovenal leerzaam. Anne Papeleu (actrice)

LET OP! Voor vragen, mededelingen en/of (geldelijke) klachten mbt onze workshops kunt u zich aan ons richten middels het emailadres: bureauchefcitizen@yahoo.nl Peter Leutscher, bureauchef   Citizen Media Nederland. Erik Geurten, conceptueel manager/eigenaar Citizen Media Nederland - Europe®

Delirium: the original motion picture soundtrack?

Een film zonder soundtrack is als een band zonder drummer. Soms zit ik met de handen in het haar ;-) En kan ik onmogelijk een keuze maken tussen de duizenden nummers op mijn iPod Touch. Om over de kwestie van de copyrights nog maar te zwijgen. Net als filmregisseur Quentin Tarantino - die eerst de nummers voor zijn film bij elkaar zoekt om de atmosfeer te bepalen en daar vervolgens zijn script omheen schrijft, vormt muziek ook mijn belangrijkste inspiratiebron. Vanuit muziek komen de woorden;


de maan is doodgegaan
het was misschien z’n tijd
daar ligt ie nou
je vraagt je af wie morgen in z’n auto rijdt

"Niets ademt meer de sfeer van onze 'zeitgeist' als het nummer 'Herfst in Nieuwegein'", denkt Metro als hij in de gevangenis zit en zijn iPod Classic mist ;-) Het is cabaret, het is Shakesperiaans, het is film noir. Erik de Jong alias Spinvis is zichzelf ontstegen. Niks pretentieuze teksten, maar rauwe, on-Nederlandse poëzie. Soms hartstochtelijk, dan weer tragikomisch. Maar altijd magisch. Columnisten als Leon Verdonschot en wijlen Theo van Gogh, schreven de zolderkamer-artiest de spotlights in en associeerden hem met de eigenzinnige samplegoochelaar Robert Wyatt, de drummer van The Soft Machine. Vanwege de snijdende zang, de zweefkoortjes die in Spinvis' geval ‘Astronaut’ en ‘Herfst in Nieuwegein’ heten. Maar ook vanwege de Rimbaudiaanse taaltovenarij waarin het DNA van onze tijd verborgen zit. Zo 2002.

Nu maar hopen dat Spinvis zelf ermee instemt.

Geschreven door Erik Geurten New arts / Citizen Media Europe / V'burg

Script quotations

VOICE OVER METRO

Zo denk ik terug aan jou, lieve Luna, alsof jij de kracht en de vooruitgang van het millennium belichaamde. Als het gezicht van ongebreideld optimisme. Toen de champagnekurken knalden en de Eiffeltoren in een schouwspel van sierlijk licht en explosies leek op te lossen konden we onmogelijk vermoeden dat juist die jaren nul onze hoop zouden infecteren met Islamitisch fundamentalisme, Balkendiaanse vertrutting, morele ontgoocheling...Angst vrat aan de ziel van de Westerse wereld, het voedde een collectieve psychose. Achteraf gezien symboliseerde de ineenstorting van de Twin Towers het begin van de apocalypse – zoals jij die in je geestesoog tijdens de Aya had zien voltrekken.

De Nederlandse film

Ons filmproject Delirium- tremens neemt een hoge vlucht. Elke dag bieden zich meer belangstellenden (investeerders, omroepen, festivals) aan om ons te ondersteunen. Nu de afronding van de zogenaamde A - audities in zich komt, kunnen we alvast aankondigen dat binnen vandaag en een maand de eerste TEASER voor Delirium hier te zien zal zijn.

Eergisteravond sprak ik met de Pools-Nederlandse regisseuse Urszula Antoniak (Film: Nothing Personal) en informeerde haar naar haar visie op de huidige Nederlandse film. "Toen ik op de Poolse filmacademie zat, zag ik Turks Fruit, een typisch Nederlandse film, dacht ik. Wat een prachtig barok. Over the top! Maar hier in Nederland vond ik ze niet. Al die terughoudende films stelden mij teleur." Wat is dat toch met die Neerlandse films? In dit ganse kikkerland tref je dezelfde ontgoocheling aan onder jonge filmmakers en producenten. "We missen de maatschappelijke relevantie die het publiek over de streep trekt." Verzuchttte Stienette Bosklopper, producent van Circe Films, en Frans van Gestel van IDTV laatst tegen mij. "Het is vijf voor twaalf, deze films lokken te weinig publiek naar de bioscoop." Het is net als die oer- en oersaaie Nederliteratuur, die cinema, dat gereformeerde, dat voorzichtige, dat bespiegelende, dat kleine, kneuterige, naar binnen gekeerde. Overal ruik je de smerige adem van de Calvinistische geest. Het is een reflectie van onze volks'spirit'. Bosklopper: "Elk land krijgt de filmcultuur die het verdient."


Nee, dan Amerika, waar regisseurs als David Fyncher (The Social Network) en David Lynch (TV serie Twin Peaks / Mulholland Drive etc) het niet schromen om het maatschappelijke onderbewustzijn met het bovennatuurlijke, het surrealistische te verenigen. Alex van Warmerdam uitgezonderd, komt er hier helaas niemand in de buurt van. Onvergetelijk, want revolutionair voor wereldcinema, is HET MOMENT in Lynch's Lost highway , waarop Fred Madison, gespeeld door Bill Pullman, zijn eigen schaduw tegen het lijf loopt op een Hollywood'iaanse' cocktail party, belichaamt door de zogenaamde "mystery man" Dankzij de Jungliaanse analyse van mijn collega-blogger en persoonlijke, goede vriend James Harlot, ben ik er anders tegenaan gaan kijken, en verkeer derhalve nog steeds in shock and awe. The Mystery Man is Fred's darker emotions, the physical manifestation of them. He says "it's not my custom to go where I'm not wanted," which means Fred, by thinking of his wife as a cheating hoe-bag, invited jealous into his mind, which festered and grew into other, much deeper and darker emotions, this is also reflected in his house, which is a physical representation of his own mind... (Harlot) Daar kan menige psycho-analyst een puntje aan zuigen, dunkt me, om over die Nederlandse filmmakers nog maar te zwijgen. Urszula uitgezonderd. Nu wij no met onze grote mond...

Geplaatst door: Erik Geurten / Marjoleijn Kleijn / D.P. / D.G. / Peter Leutscher CITIZEN MEDIA 2012(C)