Echter, commercieel succes ( 'De Heineken Ontvoering', 'All Stars', 'New Kids') staat meestal niet synoniem voor artistieke waarde. Wat ons betreft is de Nederlandse cinema - diep geworteld in de illusie van de droomstaat - juist op sterven na dood. Een 'Gelukkige Huisvrouw' meer of minder doet daar helaas weinig aan af. Experimentele films worden hier nauwelijks nog gemaakt. Laat staan 'non-dualistische rolprenten'. De reguliere filmmaatschappijen spelen op safe en denken vooral in termen van doelgroepen en formats. In navolging van "het grote" Hollywood zijn ze voortdurend bezig om de wereld tot begrijpelijke proporties terug te brengen. Voor elk idee of scenario moet je hier nederig bij de fondsen door. Zelfs 'de acteur' die in dit 'leven' de rol van filmregisseur Eddy Terstall speelt, bleek ondanks zijn staat van dienst niet capabel om zijn scenario's aan de straatstenen kwijt te komen. Tijdens een interview met de onderliggende energie die het denkbeeldige 'omhulsel' dat zich bij ons Erik Geurten noemt, in de Stadsschouwburg in Amsterdam, onthulde de creator van o.a. de film Simon vorig jaar dat hij bij tijd en wijlen de wanhoop nabij is. De cultuurbarbarij in het Haagse werkt natuurlijk ook niet echt mee, en als je dan ook nog eens zoals wij (en in het bijzonder Erik Geurten in ahum persoon) een vermanende vinger krijgt van de Tros, toch het symbool van burgerlijke gehoorzaamheid, en beschuldigt wordt van oplichting, dan moet je als jonge filmmakers/ kunstenaars over sterke doorzettingsgenen beschikken om de eindstreep te halen. Maar eh... is er eigenlijk wel zo'n eindstreep? Of is het zoals Andy Warhol reeds zei, en ik citeer: 'it's the astronaut, it's the journey, not the destination.' Vraagteken. Moet het lukken? In een land dat zucht en snakt naar verdieping maar ondertussen scheef loopt door toenemende fascisme en kwellende vertrutting, zou je hopen dat een omroep als de Tros het onderspit delft ten opzichte van bijvoorbeeld de VPRO, maar aangezien de gemiddelde Nederlander, die nooit voor zichzelf heeft gedacht, blind is voor de fluwelen dictatuur die "Hollandia" in zijn diepste wezen, heimelijk is, zijn de grappen en grollen van Fransje Bauer, of het gemier of een paar tientjes bij een verkeerd gelopen transactie in Tros Radar, het hoogste haalbare als het gaat om verdieping en avontuur.
De gehele financiële wereld trilt op haar grondvesten, de conjunctuur is om te janken en onze planeet staat op z'n kop, maar niettemin is het voor de Tros en websites als http://www.audities.nl/ er meer aan gelegen om de administratie van Citizen Media door te spitten en daar kostbare seconden zendtijd aan te besteden dan aan zinnigere zaken. (Je zou bijna vergeten dat zowel Fransje Bauer als Erik Geurten uit dezelfde klei gemaakt zijn, zucht) ;-)
Zo wordt ons filmproject Delirium-Tremens een Catch 22 (film over oplichter verwordt tot nieuwe fraude-zaak) Elke media-deskundige beseft dat zelfs negatieve publiciteit uiteindelijk publiciteit is en als onafhankelijke kunstenaars en - in 1 moeite door - non-dualisten pur sang weten we dat de dingen altijd zo moeten gaan, zoals ze gaan.) En was het niet Jean Cocteau die beweerde dat je geen vernieuwende kunst kan maken zonder gevaarlijk te leven en smaad aan te trekken?
Hij was het inderdaad, en met hem vele, vele anderen. En dus gaan we door.
Het afgelopen jaar hebben we bijna 100 uur experimentele film geschoten en met een scala aan acteurs films gemaakt, op Stella Adler-gebaseerde workshops gehouden maar - zoals gezegd ook bergen kritiek moeten voorduren m.b.t. onze methoden/ aanpak. Desalniettemin/ desalnietteplus menen we een doorstart te kunnen maken dankzij het vertrouwen van enkele buitenlandse financiers en twee Spaanse filmmaatschappijen (vandaar dat er een Spaanse filmposter in de maak is) Maar we hebben meer geld, meer visionairs en meer durf-alles-sen nodig. Vandaar dat Citizen Media en met name het filmproject "Delirium - Tremens" onder het motto "alles voor de kunst" komende zal opduiken in verschillende Nederlandse en Engelse dagbladen. Gun ons het voordeel van de twijfel als het gaat om commerciele onzekerheid, valse insinuaties van de kant van de Tros en onze onorthodoxe aanpak mooie films te maken. Delirium wordt geen Hollywoodpulp of 'Gooise Vrouwen' eske- onderbroekenlol rolprent waarbij alles wordt uitgekauwd en debielbestendig wordt voorgeschoteld. Het vraagt om enig analytisch vermogen en intellectuele overgave. Erik Geurten namens Citizen Media: "Delirium is nu al de bekendste, Nederlandse film nooit gemaakt maar of het nou toch nog lukt of niet, uiteindelijk is het allemaal maar een spel, een droom, en hebben wij er niks over te zeggen. Delirium zal ontstaan of niet."
Het team van Citizen Media Europe ®
